Są dwie postacie tej przepukliny: wrodzona lub nabyta. Przepuklina wrodzona jest obecna przy już narodzinach człowieka. W łonie matki pępowina jest przyłączona w pępku. Ten naturalny otwór w mięśniach występuje w miejscu, gdzie naczynia krwionośne przechodzą z matki na płód. Prawidłowo taki otwór mięśniowy zamyka się całkowicie po porodzie. Gdy nie dojdzie do tego zamknięcia - powstaje przepuklina pępkowa. U dziecka nie nie ma konieczności pilnego zabiegu naprawy tej przepukliny pępkowej. Można czekać do osiągnięcia przez dziecko wieku szkolnego, pod warunkiem systematycznej kontroli. Wówczas, gdy przepuklina nie zamknęła się samoczynnie - można rozważyć zabieg oepracyjny.
Nabyte przepukliny pępkowe rozwijają się u dorosłych w miarę starzenia się organizmy lub w następstwie urazu w okolicy pępka.
Przyczyną może być również zabieg chirurgiczny – np. po operacji laparoskopowej przez pę
pek. Wówczas przyczyną może być złe gojenie, brak zeszycia otworu, zbyt duży otwór, zakażenie tego miejsca. Te wszystkie zdarzenia mogą prowadzić do powstania przepukliny. Istnieje pomysł operowania w jamie brzusznej metodą laparoskopową, gdzie wszystkie narzędzia wprowadzane są przez jedno nacięcie i to właśnie przez pępek. Oczywiście rana jest wtedy dużo większa, gdyż tych narzędzi musi zmieścić się wiele. Obok ilustracja takiego wprowadzenia trokarów przez pępęk. Technika taka ma różne nazwy np. SILS (single incision laparoscopic surgery). Oczywiście w tej sytuacji ryzyko powstania pooperacyjnej przepukliny pępkowej jest duże.
